معناشناسی نحوی إنّ و أنّ در قرآن کریم و برابریابی آن به فارسی

در این پژوهش "إنّ" و "أنّ" (دو حرف از حروف مشبهه بالفعل) در قرآن کریم بررسی شده است. با توجه به موارد کاربرد إنّ (1634 مورد) و أنّ (313 مورد ) در قرآن کریم، یکی از مبانی مترجم در ترجمه قرآن شناخت معنای صحیح این دو واژه است. مترجم باید دید روشنی از این دو واژه داشته باشد و بداند در هر یک از این موارد چه ترجمه ای از آن دو ارائه دهد تا ترجمه ی او درست، روان و نزدیک به مدلول متن عربی قرآن باشد. برای دریافت معانی این دو واژه، کلیه موارد این دو واژه در قرآن کریم استقصاء شده اند و از آن جا که بخش نحوی، هسته مرکزی دستور را برای زایاندن و ساخت جملات زبان تشکیل می دهد، ساختارهای نحوی که این دو واژه در آن ها به کار رفته مشخص و دسته بندی شده اند، آن گاه طبق اصول زبان شناسی مقابله ای به ویژه اصول دستور زایشی- گشتاری، معانی این دو واژه و معادل آن دو، در فارسی مشخص شده اند. نتایج این رساله مشخّص می کند که "إنّ" در قرآن کریم گاهی تأکیدی، گاهی تعلیلی، گاهی صرفا زبانی بوده و گاهی حرف ربط است. "أنّ" در قرآن کریم حرفی ربطی بوده و تأکید در آن یا فهمیده نمی شود یا موارد تأکیدی آن بسیار نادر است.